Belangrijke teaching van de Dalai Lama

Boeddha.online wil je dit graag laten weten: Zijne Heiligheid de Dalai Lama zal op 28, 29 en 30 juli 2022 drie dagen onderwijs geven op Shewatsel Teaching Ground in Leh, Ladakh, India. Op 28 en 29 juli zal Zijne Heiligheid lesgeven over hoofdstuk 9 van Shantideva’s A Guide to the Bodhisattva’s Way of Life! Op 30 juli zal Zijne Heiligheid de Avalokiteshvara Empowerment verlenen, gevolgd door een kort gebed voor een lang leven tot Zijne Heiligheid aangeboden door de Ladakh Buddhist Association en de Ladakh Gonpa Association.

De teaching volgen

Je kan de teaching live bekijken op YouTube:

28 Juli: 04:00 – 05:30 uur Nederlandse tijd
29 juli: 04:00 – 05:30 uur Nederlandse tijd
30 juli: 04:00 – 05:30 uur Nederlandse tijd

Shantideva’s A Guide to the Bodhisattva’s Way of Life Hoofdstuk 9 kan je hier (in het Engels) downloaden

Wie is Shantideva?

Shantideva was een grote Indiase boeddhistische meester die leefde in de 8e eeuw. Twee van zijn teksten zijn gelukkig bewaard gebleven A Guide to the Bodhisattva’s Way of Life (Bodhicharyavatara) en het Compendium of Trainings (Shikshasamuccaya). Beide teksten worden tot op de dag van vandaag nog steeds gebruikt door en vooral A Guide to the Bodhisattva’s Way of Life is een van de meest gekoesterde en meest onderwezen teksten in de Tibetaanse traditie.
Shantideva was een prins die monnik werd en studeerde aan de legendarische universiteit van Nalanda. Hij was altijd zeer toegewijd aan Manjushri, de Bodhisattva van Wijsheid. Hij werd geboren in Zuid-India. Zijn vader was een koning genaamd Kalyanavarman en zijn naam was Shantivarman. Toen hij jong was, had hij een groot vertrouwen in Mahayana. Hij was over het algemeen een Mahayana-type, een bodhisattva-type. Hij had veel respect voor zijn leraren, was een ijverig persoon in studies en was zeer behulpzaam en altijd ten goede aan zijn ministers en alle vakken. Hij had veel medelijden met de armen, zieken en nederigen en was gewend hen te helpen en te beschermen. Hij handelde altijd van nature op de manier van een bodhisattva. Hij werd ook zeer geleerd en bekwaam in de verschillende kunsten en wetenschappen.

In zijn jeugd ontmoette hij een yogi van wie hij een lering ontving over Manjushri, de Sadhana van Sharp Manjushri genaamd. Toen hij de sadhana beoefende, zag hij eigenlijk Manjushri. Hij had een visioen van Manjushri. En zo bereikte hij een bepaald niveau van verworvenheid.
Hij werd geboren in Zuid-India. Zijn vader was een koning genaamd Kalyanavarman en zijn naam was Shantivarman. Toen hij jong was, had hij een groot vertrouwen in Mahayana. Hij was over het algemeen een Mahayana-type, een bodhisattva-type. Hij had veel respect voor zijn leraren, was een ijverige persoon in studies en was zeer behulpzaam en altijd ten goede aan zijn ministers en alle vakken. Hij had veel medelijden met de armen, zieken en nederigen en was gebruikelijk om te helpen en te beschermen. Hij handelde altijd van nature op de manier van een bodhisattva. Hij werd ook zeer geleerd en bekwaam in de verschillende kunsten en wetenschappen.

Shantideva studeerde en oefende in het geheim en pronkte niet. Hij studeerde meer naar binnen en oefende de hele tijd alleen. Hij oefende op de betekenis. En toen schreef hij ook nog drie grote verhandelingen. Een van deze drie boeken is de verzameling instructies, de andere is de verzameling van de soetra’s, en dan is er de Bodhicharyavatara.

Hoewel hij deze geweldige kwaliteiten had, bleef hij op de Nalanda University zonder iets te doen. Hij was de meest luie persoon. Mensen noemden hem Busuku. Bu komt van bukta, wat eten betekent. En su komt van susta, dat is slapen en ku komt van kuchiwa, dat is gewoon lopen. Iemand die alleen kan eten, slapen en naar het toilet gaan. Dus werd hij Busuku genoemd.
De mensen in Nalanda vonden hem een ​​schande voor hen. Iedereen studeerde, gaf leringen, deed iets, en hij deed gewoon niets. Hij sliep gewoon in zijn kleine kamer. Dus wilden ze hem wegsturen. Maar ze konden geen manier vinden om hem te verdrijven omdat hij niets verkeerd had gedaan. Als je niets doet, kan je ook niets fout doen. Hij heeft geen enkele regel overtreden. Hij deed niets wat tegen de wet was. Ze konden hem niet zomaar vragen om weg te gaan. Dus probeerden ze een manier te vinden om hem weg te jagen.

Iemand had een geweldig idee. Ze zeiden: ‘Nou, als we een nieuw systeem maken dat iedereen die aan deze universiteit verblijft, les moet geven, dan zal zijn beurt heel snel komen en hij zou niet weten hoe hij les moet geven, dus hij zal gewoon weglopen.’ Maar hun plan werkte niet.

Ze vroegen hem om les te geven, maar hij luisterde niet naar hen en zei: ‘Ik weet het niet, vraag het me alsjeblieft niet, ik weet het niet.’ Hij gaf zijn toestemming niet. Maar toen vroegen ze zijn leraar om hem een ​​bevel te geven. Dus de leraar gaf hem een ​​bevel. Toen zei hij: ‘Oké, ik zal iets voorlezen.’ Maar ze wilden hem echt in verlegenheid brengen, dus maakten ze een grote troon in het midden van een groot veld en vroegen iedereen om naar binnen te komen, de hele gemeenschap en ook van buitenaf. Ze wilden hem echt laten weglopen. Maar toen de tijd voor hem kwam om het onderricht te geven, zat hij gewoon op de troon. Ze wisten niet eens hoe hij was gekomen en hoe hij op de troon was geklommen, hij was er gewoon. En toen zei hij: ‘Wat moet ik lezen, wat voor soort onderwijs moet ik geven? Iets dat al eerder is gegeven of iets dat nog nooit eerder is gegeven?” En iedereen riep: “Iets dat nog nooit eerder is gegeven natuurlijk!” En Shantideva zei: “Van deze drie leringen die ik heb, is deze ook lang, en die is te kort, dus ik zal je de Bodhicharyavatara geven die in het midden is.’

Toen reciteerde hij de Bodhicharyavatara uit zijn geest. Er wordt gezegd dat veel mensen Manjushri op dat moment voor hem zagen. En toen hij het negende hoofdstuk bereikte, het hoofdstuk Wijsheid, stegen hij en Manjushri hoger en hoger en verdwenen. Dat is de gebruikelijke manier om het te beschrijven. Hij verdween van deze plek.